انگشتر مردانه فیروزه خطی نیشابور ۸۲۶۳

انگشتر مردانه فیروزه خطي

متن : الله الملک

فیروزه نیشابور کهنه (حکاکی قدمت ندارد)

رکاب کمره ای ساده نقره دست ساز

طول نگين 18 عرض نگين 12 ميليمتر

سايز رکاب 61.5 وزن انگشتر 7.5 گرم

کد محصول 8263

فروش رفته

نقش نگین انگشتر امام‌حسین‏(علیه السلام) چه بود؟

کلینى‏ با سند خود از حسین بن خالد نقل مى‏ کند که گفت:
از امام رضا (ع) پرسیدند: آیا میدانى نقش نگین انگشتر حضرت آدم (ع)، چه بوده است؟
عرض کردم: نه. فرمود: «لا اله الا الله، محمّد رسول الله» بوده است و نقش نگین پیامبراکرم ‏(ص)، «محمّد رسول الله» و امیرمؤمنان‏ حضرت علی (ع)، «الله الملک» و امام حسن ‏(ع)، «العزّة لله» و در انگشتر دیگرى، «حسبى الله» و امام حسین‏ (ع)، «إنّ الله بالغ أمره» و در انگشتر دیگرى، «حسبى الله» بوده است و علىّ بن الحسین (ع) و امام باقر (ع)، همان انگشتر امام حسین ‏(ع) را داشتند و امام باقر (ع)، علیه ‏السلام در انگشتر دیگرى، «العزّة لله» داشته است و نقش نگین امام صادق ‏(ع)، «الله وَلیّى وَعصْمَتى مِنْ خلْقِهِ” و در انگشتر دیگرى، “الله خالق کلِّ شى‏ءٍ” و امام هفتم‏ علیه ‏السلام، “حسبى الله» بوده است.
همچنین طوسى با سند خود از ابوعلى نقل مى‏ کند که گفت: دیدم که بر نگین ابوجعفر سمّان عبارت «لا اله الا الله الملک الحقّ المبین» است.
درباره آن از او پرسیدم، گفت: امام حسن عسکرى (ع)، از پدران بزرگوار خود نقل فرمود که: حضرت فاطمه زهرا (س) یک انگشتر نقره ‏اى عقیق داشت. هنگام رحلت خود، آن را به امام حسن ‏(ع) داد و ایشان آن را هنگام وفات خود، به امام حسین‏ (ع) داد. امام حسین ‏(ع) فرمودند: دوست داشتم که بر نگین آن چیزى حکّ کنم؛ پس در رؤیا حضرت مسیح عیسى بن مریم‏ را دیدم، از او پرسیدم: اى روح‏ الله! چه عبارتى را بر این انگشترم، حکّ کنم؟ فرمود: بر آن حکّ نما: «لا اله الا الله الملک الحقّ المبین« زیرا آغاز تورات و انجام انجیل، همین است.
علاوه بر این صدوق با سند خود از امام صادق‏ (ع)، از امام باقر (ع)، نقل مى‏کند که فرمود:

امام حسین بن على‏ (ع)، دو انگشتر داشت؛ نقش یکى «لا اِلهَ إِلا اللهُ، عُدةٌ لِلِقاءِ اللهِ» و نقش دیگرى، «إنَّ اللهَ بالِغُ أَمْرِهِ» (خداوند در انجام امر خود، پایدار است) بود و نقش انگشتر امام سجّاد (ع)، «خَزَىَ وَ شَقِىَ قَاتَلُ الْحسینْ بِنْ عَلىّ‏ علیه ‏السلام» (رسوا و بدبخت شد، کشنده حسین بن على ‏(ع)) بود.

منابع:
1-کلینی، الکافی، ج 6: 474.
2-شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج 2: 59.
3-طبرسی، مکارم الأخلاق: 91.
4-علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج 43: 242.
5-طوسی، الغیبه: 297.
6-شیخ صدوق، أمالی: 113.