عقیق خطی حکاکی با امضای می f496

عقیق خطی حکاکی دستی سرکار خانم سهیلا حسنی با امضای می

متن نگین سجع قاجاری : چونکه بنده هستم از اهل خبر / لاجرم اسم من آمد خوشخبر

سنگ عقیق کهنه یمنی به طول 29 و عرض 21.5 میلیمتر

متعلق به مجموعه پارس جواهر بوده و فروشی نیست

توجه : این مورد در سال 1390 شمسی توسط اینجانب از یک همکار خبره با قیمت نسبتا بالایی خریداری شد و گمان اول و اشتباه بنده بر این بود که حکاکی نگین مربوط به دوره قاجار میباشد.

در سال 1392 اثر فوق در سایت پارس جواهر تحت عنوان خط کهنه قاجاری جهت فروش عرضه شد و خدا رو شکر قبل از آنکه فروش برود ، در همان ابتدای امر یکی از همکاران که سایت بنده را دنبال میکرد تماس گرفت و گفت که حکاکی جدید بوده و توسط خانم حسنی با امضای می انجام گرفته است. در مرتبه اول برای بنده باور این موضوع کمی دشوار بود چرا که علایم قاطع حکاکی و جنس خود سنگ از قدمت دوره قاجار حکایت داشت ولی خدا را شاکرم که زود متوجه شدم که اشتباه تشخیص داده ام و نگین خطی فوق را از معرض فروش خارج نمودم.

از این استاد حکاکی موارد بسیار زیادی در مکتب قاجار و همچنین در خط کوپال در فضای مجازی و علی الخصوص اینستاگرام دیده میشود و حتی با وجود امضای حکاکی و معرفی حکاک ، فروشندگان قبول ندارند که اثر جدید است….

حالا سوالی که از شما دارم اینست :

چه تعداد از این حکاکی ها میتواند در بازار موجود میباشد که بدون اطلاع و رضایت استاد حکاک ،رای بر قاجاری بودن آنها صادر شده است؟

با فرض اینکه اثر فوق عمل حکاک در سال 1390 بوده است ، پس از گذشت ده سال که قطعا بر مهارت و تجربه حکاک اضافه شده است ، چه آثاری میتواند وجود داشته باشد که با وجود زیبایی و بلوغ از نظرها پنهان مانده است؟