انگشتر عقیق سرخ تیره یمنی رکاب نقره a109

با سلام و عرض ادب…
به نظر میرسه این رکاب دارای ضخامت و کیفیت مطلوب جهت استفاده باشه…
به نظرم حیف میاد اصالت و رکاب قدیمی این انگشتر رو از نگینش جدا کرد…
انگشترهای قدیمی با رکاب دست‌ساز که با کمترین و حداقل ابزار و امکانات؛ توسط اساتید قدیم ساخته میشدند؛ با نگین هماهنگ و جفت و جور هستند دقیقا مثل همین انگشتر…
از آنجاییکه این رکاب ها با زحمت فراوان و با قدمت حداقل نیم قرن ساخته شدند
ای کاش قدمت و ارزش همچین رکابهایی در نظر گرفته میشد و براحتی روح از بدن جدا نمیشد…
بنده منکر پیشرفت تکنولوژی و هنر و تنوع رکابهای ساخته شده در زمان حال نیستم اما رکابهای قدیمی با حس و حال نوستالژی و هنر رکابسازان قدیم ایران با یک عقیق کهنه چنان انرژی و لذتی به ما میدهد که زمان میبرد تا همان عقیق کهنه و قدیمی رو سوار بر رکابی جدید ببینیم و لذت ببریم و بهش عادت کنیم…
بنده چندین مورد انگشتر قدیمی در مجموعه پارس جواهر رو مشاهده کردم که مجدداً مورد انگشترسازی و رکابسازی قرارگرفتند اما رکابهای قدیمی سالم و قابل استفاده داشتند که این موضوع برای بنده مبهم و جای سوال داشته و دارد…
عقیق کهنه با رکاب قدیمی ساخت؛
ارزش معنوی و لذت بیشتری نسبت به عقیق کهنه با رکاب جدید دارد..‌
البته این نظر شخصی بنده هست و الان رکابهای جدید و خصوصا فدیوم مورد اقبال و پسند علاقه مندان هست و رکابهای قدیمی بعد از گذشت زمان و استفاده مکرر دچار نازکی و شکستگی و کجی رکاب میشوند اما باز هم میشود بعضی از آنها رو سالها استفاده کرد..‌.
باتشکر و سپاس

سلام و درود بر شما برادر محترم
خدمت شما عرض بکنم که تا حدود زیادی حق با شماست و خیلی از رکابهای قدیمی علیرغم سادگی در ساخت و مستعمل بودن ، دارای روح و زیبایی خاصی هستند و با شما هم عقیده هستم که بهتر است برخی سنگها بروی کرسی ها و رکابهای قدیمی حفظ بشه تا اثر و رَد قدمت در تعیین عمر و اصالت به ما کمک بکنه.
بنده معتقد هستم که رکابهای قدیمی که دارای مُهر هستند ولو اینکه مستعمل باشند بایستی حفظ شوند مخصوصا در سنگهای عقیق تراشدار یمنی مانند رکابهای اساتید مرحوم (نامی مشهد ، ممی تبریز ، صفاری ، شیخ کاظم تبریزی ، علیزاده تبریز و …)
اما برخی از رکابهای کهنه فاقد سبک و مهر مشخصی هستند و نگین این انگشترهای قدیمی برای استفاده مناسب نیاز به رکاب بهتر و جدید دارند و با ترکیب هنر معاصر و سنگی که اصالت قدیم و معتبر دارد ، میتوان کارهای معتبر و فاخر ساخت و در حقیقت این فعل با خلق زیبایی همسو خواهد بود.
لازم میدونم در این مورد خاطره ای برای شما تعریف بکنم تا شاید یکی از دلایل این کار بنده برای شما روشن بشه :
اوایل سال ۱۳۹۱ چند خانواده از دوستان و همکاران ، منزلِ دوستِ مایه داری، جمع بودیم
پدر میزبان مجلس دو سال بود که فوت شده بود و از اونجائیکه بنده رو به عنوان انگشترشناس و انگشتردوست میشناختند ، جعبه انگشترهای مرحوم پدرشون رو برام آوردند تا براشون در مورد اصالت انگشترها توضیح بدم
داخل جعبه چیزی در حدود ۴۰ الی ۵۰ تا انگشتر بود: همه قدیمی ، همه با سنگهای بسیار عالی و ممتاز و چند نمونه عقیق کهنه خطی سطح بالا…
انگشترها رو با جعبه آوردند و بدون هیچ ملاحظه خاصی محتوای جعبه رو به صورت فله ، بروی میز خالی کردند یه جوری که نگینها و رکابها به شدت به هم برخورد کردند
از دیدن این صحنه ناراحت شدم و به ایشون گفتم که با احتیاط و تک تک انگشترها رو از جعبه خارج بکنه تا سنگها و رکابها آسیب نبینند
دوستمون یه خنده ای کرد و گفت : اینا یه مشت سنگ و نقره کهنه هستند و چیزی خاصی نیستند ، نه زیبا هستند و نه تازه و در عین حال مثل لباسهای کهنه هستند که دیگه به درد نمیخورند و کارایی خودشون رو از دست دادند و جز فلز نقره ای که دارند ارزش خاصی ندارند….
باید اعتراف بکنم که حالم بد شد چرا که میدونستم برای جمع آوری این کارها مرحوم چقدر زحمت کشیده و هزینه کرده اما….
ماجرا بدتر هم شد :
بچه های کوچیک چهار پنج ساله اومدند از روی میز ، انگشترها رو برداشتند و شروع به پرت کردن به در و دیوار کردند و کسی عین خیالش نبود که چقدر این کار اشتباه هستش… اونجا بود که دونستم گویا مدتهاست از این انگشترها واسه بازی بچه ها استفاده میکنن
از طرف دیگه با صحبتهای ایشون برام معلوم شد که گویا انگشترها سه جعبه بوده که در مهمانی های مختلف هر کس یکی دو تا انگشتر به عنوان اسباب بازی دست بچه ش داده یا خودش دستش کرده و برده …و خیلی از انگشترها گم و گور شده بود
اونقدر جمع حاضر در مهمانی با این انگشترها بیگانه بودند که با سر و صدای بچه ها یادشون رفت که اصلا برای چه موضوعی جعبه انگشترها رو آورده بودند و صحبتهای من برای اونها که غرق در بحث سیاست و اقتصاد بودند هیچ فایده ای نمیتونست داشته باشه و جالب اینجاست که دست دو سه نفر از آقایون انگشتر اسپرت ترکیه یا چین با سنگ مصنوعی بود که جنسش استیل بود و حتی نقره هم نبود…
اون شب این خاطره بد برای بنده درسهای بزرگ داشت :
اول اینکه در مورد مجموعه انگشترهایی که فعلا متعلق به بنده هستش به خانواده توضیح بدم و به بچه م یاد بدم که اینها زیورآلات با ارزشی هستند حتی اگر کهنه به نظر برسند.
البته اونقدر که بنده در مورد این انگشترها صحبت کردم که خانواده و اکثر اطرافیان بنده حداقل با سنگ عقیق ، فیروزه ، … و رکاب دست ساز و اساتید رکابسازی آشنا هستند ولی بازم اون شناختی که بنده از این کار دارم رو اطرافیان ندارند و داستان تلخ فوق الذکر بعد از فوت بنده شاید به نوعی دیگه تکرار بشه
و اما از منظر بنده یه کار دیگه هست که تا حدودی علاج این قضیه میتونه باشه : ساخت انگشترهای PJ
برای اینکه حداقل قسمت کوچکی از این سنگهای اصیل ، گم و گور نشه
و اگر قسمت شد و مثلا ۴۰ یا ۵۰ سال دیگه (وقتی که در این دنیای فانی نیستم) کسی مهر کارها رو دید شاید از بنده حقیر به نیکی یاد بکنه و زحمتی که در این راه کشیده شده رو نگهبانی و نگهداری بکنه
بله برادرم
این کار بنده دلایل نسبتا محکمی داره…
حالا دوست دارم نظر شما رو جویا بشم
ممنونم که موضوع خوبی رو مطرح فرمودین

باسلام و عرض ادب مجدد…
توضیحات جنابعالی آنقدر کامل و متین و با گفتار ساده بیان شد که دیگه حرفی برای گفتن نمیمونه…
در ثانی؛ از خداوند متعال عمر طولانی و بابرکت برای جناب مهندس و سایر دوستان و همکاران را خواستارم…
و اما بعد…

در مورد رکابهای مهردار PJ به شدت با شما موافقم به شرطی که همه انگشترهایی که قراره این مهر رو بخورند همین جا و در مجموعه پارس جواهر به معرض نمایش و یا به فروش برن…
و خارج از چرخه پارس جواهر به فروش نرن
چرا؟
چون خیلی مایلم انگشتر سفارشی که مهر دار هست برایش صفحه با مشخصات و توضیحات کامل ایجاد بشه و دلایل سفارشی بودن انگشتر کامل توضیح داده بشه ؛
چون جدا از بحث فروش؛ مبحث مهمتر آموزش و یادگیری هم مطرح هستش…

نکته بعدی اینه که جناب مهندس محصولات سفارشی رو برای ساخت بدست استاد عرفان شمس می‌سپارند که از لحاظ مهارت مورد قبول ایشان هستند…
سوال بنده اینه؛ از اساتید دیگری میشود در ساخت انگشترهای سفارشی استفاده شود؟
یا این امر انحصاری در اختیار استاد عرفان شمس هستش؟
و اینکه چرا و به چه دلیل جناب مهندس برای ساخت رکاب سفارشی با اساتید معروف و بزرگ و شناخته شده همکاری نمیکند؟

سوال بعدی اینه؛ آیا در آینده از رکاب فدیوم هم استفاده میشود؟
خصلت و جذابیت رکابهای سفارشی ساخت در آلیاژهای مختلف و متنوع و اساتید مختلف هستش تا نظر جناب مهندس چه باشد؟
باتشکر

در ابتدا بایستی به عرض برسونم که برای انگشترهای با مُهر PJ این تیپ نگینها انتخاب شدند :
۱.
عقیقهای کیفیت ممتاز استحصال شده از انگشترهای قدیمی
الزاما همه انگشترهای قدیمی حامل سنگ عالی نیستند و شاید از بین صد تا انگشتر قدیمی، دو یا نهایتا سه نگین برای اینکار بشه تهیه کرد
بیشترین تعداد از انگشترهای پارس جواهر با مهر PJ در این دسته بندی نخست قرار دارند
۲.
اقلام عقیق خطی قدیمی که اصالت اونها مورد تایید واقع شده ، مخصوصا اینکه بروی رکابهای قدیمی و به اصطلاح فابریک قرار داشته باشند
در مورد حکاکی های جعلی قاجاری و تیموری و… شما بهتر از بنده میدونید در بازار مکاره چه خبره
آدم وقتی به آمار اینهمه خط قاجاری نگاه میکنه به این نتیجه میرسه که در هر خونه و مغازه و روی هر گاری و … ، چرخ و کمانچه حکاکی بوده و اهالی شهر همه به کار حکاکی اشتغال داشتند
۳.
نگینهای جواهر که بروی اقلام قدیمی مانند انگشتر ، دست بند ، گردنبند ، …قرار دارند
آمار این انگشترها با مهر PJ کم تر از بقیه هستش چرا که جواهرات و سنگهای جواهری اصل فوق العاده کمیاب هستند
۴.
اقلام عقیق خطی معاصر که حکاکی دستی اونها برای بنده کاملا محرز و مشخص بوده و از نزدیک فرآیند حکاکی رو با چشمهای خودم دیدم ، مانند حکاکی استاد حسین شمشادی که دیگه کمتر برای مشتریان داخل ایران سفارش قبول میکنه و لیست سفارشات ایشون برای مشتریان جدید معمولا بسته هستش.
البته در کنار حکاکی دستی ، بایستی جنس سنگ هم خوب و قابل قبول باشه و بیشتر از سنگهای قدیمی اصلاح تراش شده در این مورد استفاده میشه
۵.
مهره های قدیمی کمیاب و نایاب
اکثرا تلاش شده که فُرم مهره بدون دستکاری و اصلاح تراش بروی رکاب سوار بشه تا اصالت و ماهیت اولیه سنگ محفوظ بمونه
۶.
حکاکی های دستی اجرا شده با مُهر PJ بروی مهره های قدیمی کمیاب و اصیل
فقط یک نمونه از این اقلام در بخش انگشترهای فاخر با متن یا علی (به خط کوپال برجسته) با مهره های گران قیمت و نایاب با کد f438 به معرض نمایش گذاشته شده
۷.
*********

در مورد ساخت رکاب اقلام PJ یه مثال براتون میارم و صحبت رو ادامه میدم :
تصور بفرمائید که ما یک اثر خطاطی زیبا داریم که شامل سه بخش هستش
۱.
کاغذ و بوم که زمینه کار هستش
۲.
متن اصلی صفحه که خط زیبای نوشته شده با قواعد منطبق بر اصول خوشنویسی هستش
۳.
تذهیب یا تذهیباتی که دور متن خوشنویسی صورت گرفته
.
شما به جای کاغذ : نقره ، به جای متن خوشنویسی : نگین و بجای تذهیب : رکاب رو در نظر بگیرید
.
اصولا هدف در اثر هنری خوشنویسی ، متن هستش و تذهیبات و کاغذ بدون خوشنویسی معنای خاصی ندارند مگر اینکه شخصی با سلیقه خاصی فقط تذهیب دوست داشته باشه
ما کاغذ و تذهیبات رو برای اون متن بکار بردیم و هدف همین بوده و البته خوشنویسی اگر بروی کاغذ عادی هم قرار داشت باز مقبول بود.
.
حالا برگردیم به مبحث انگشتر :
انگشتر یعنی چه ؟
انگشتر یک حلقه فلزی هستش از جنس طلا ، نقره ،… که برای نگین ساخته شده
بجز آچه که در انگشترها و حلقه های نامزدی و … مشاهده میشه
یعنی هدف از ساخت انگشتر سوار کردن سنگی با ارزش به روی عنصر فلزی هستش (نقره ، طلا ، فدیوم ، استیل ، برنز و …)
بنده به این تعریف اولیه اعتقاد دارم
بنده اعتقاد دارم مهمترین هدف از داشتن انگشتر ، صرفا خریدن فلز نقره و رکاب نیست
اما از منظر بنده رکاب باید شرایط هنری لازم رو داشته باشه که مهمترین اونها دست ساز بودن ، تناسب ،فرم صحیح و الگوبرداری درست هستش
خوشبختانه در حال حاضر ما در کشورمون هنرمندان شاخص رکابساز خوبی داریم :
.
استاد با اخلاق جناب آقای شهرام حافظ در کرمانشاه که صاحب سبک هستند و یک حلقه رکاب برگی از ایشون در سایت قبلا عرضه کردیم
علیرغم اینکه با ایشون تا بحال صحبت نکردم و از نزدیک ملاقتشون نکردم ولی با آثار و ساخته هاشون همیشه ارتباط قلبی داشتم
.
اساتید محترم صاحب سبک جناب آقای غلامرضا بیگلو و جناب اقای حسن رضا بیگلو
ساخته های بدیع ،زیبا و هنرمندانه از این دو استاد مبتکر و خلاق کمتر در معرض دید بوده و قسمت اعظم انگشترهای اساتید بیگلو در نزد مجموعه دارن کشورهای عربی و علی الخصوص کویت هستش و به نظر بنده کاش ساخته های این دو هنرمند عزیز مستند نگاری بشه تا برای علاقمندان هنر رکابسازی در آینده مفید و مثمر به ثمر باشه
.
استاد عزیز جناب آقای مهدی انوار که در ساخت رکابهای شبکه مهارت بالایی دارند علی الخصوص رکابهای زیبا و دقیق با چنگ مدل سرِ قلمِ خوشنویسی که در نوع خودش سبک جدیدی محسوب میشه
به نظرم در آینده کارهای بسیار زیبا و منحصربفردی از ایشون خواهیم دید
.
استاد مهرداد غلامرضا :
بنده معنقد هستم ایشون فهم درست و صحیحی از رکابهای مرحوم استاد حاج حسین جدی دارند
رکابهای ساخته شده توسط این استاد هنرمند از هر لحاظ کامل و بی نقص هستند و در آینده یقین دارم آثاری از ایشون شاهد باشیم که همگان رو شگفت زده بکنه
….
هدف از این معرفی بسیار کوتاه و اجمالی این بود که بگم بنده به تک تک عزیزان هنرمند در عرصه رکابسازی ارادت دارم و ساخته هاشون رو با علاقه دنبال میکنم
اما موضوع اینه که بنده به هزینه و زمان ساخت اهمیت زیادی قائل هستم و علاقمندم که قیمت انگشتر طوری باشه که قابلیت تهیه برای طبقات متوسط و شاید پایین رو داشته باشه
در مورد اجرت بالای رکابهای فاخر بنده حق رو به اساتید رکابسازی میدم :
آیا شما میدونید که اکثر اساتید رکابسازی به دلیل دردهای مفصلی مانند آرتروز و … پای ثابت مطب پزشکان هستند ؟
ایا شما میدونید چند سال باید طول بکشه که کار یه رکابساز به ارزش برسه؟
وقتی هم که کار به ارزش خودش میرسه ، تحلیل توان بدنی و روحی اجازه نمیده مثل جوانی بر باد رفته کار بکنید…
…..
در مورد اساتیدی که باهشون رابطه کاری دارم مثل جناب آقای ساواس احمدی و عرفان شمس :
قبل از هر چیز اخلاق مهم هستش و در درجه بعد مهارت و هنر
آقای شمس معتقد هستم برای ساخت رکابهای دست ساز با قیمت مناسب انتخاب خوبی هستند و خواست بنده در ساخت انگشتر قیمت مناسب توسط ایشون برآورده میشه علاوه بر اینکه کارهاشون سبک خاصی داره که باید با زحمت و تمرین به بلوغ برسونن و هنوز راه درازی در پیش دارند که در مبتدای اون هستند
آقای ساواس احمدی هنرمندی خلاق و با ذوق هستش و مهمترین خصوصیت ایشون صبر در مقابل سختگیری، بد اخلاقی و تلخی بنده هستش
بارها شده رکاب ساخته شده رو قبول نکردم و ایشون با صبر و متانت ، رکاب رو مجددا ساخته
مخصوصا در رکابهایی که برای مهره های قدیمی در بهار ۱۴۰۱ برای بنده ساختند و تا بحال در سایت رونمایی نشده
شاید باورش کمی مشکل باشه ولی برای یک مهره تراش خربزه ای، سه بار رکاب رو مجددا ساختیم
ساختن رکاب برای مهره ها بسیار سخت و طاقت فرسا هستش چرا که شکل هندسی مهره ها مرتب نیست و به دلیل دستیِ بودنِ تراشِ مهره ها ، با قناسی زیادی در اونها مواجه هستیم
در یک جمله باید بگم که استاد ساواس انجام سفارشات رو مثل مشق شب نگاه نمیکنه که از روی حل المسائل بسازه و صبح تحویل مشتری بده بلکه رکابسازی رو مثل حل معادلات ریاضی می بینه که بیشترین حلاوت و جذابیت اون به یافتن راه حل درست و زیباست…
و تاکنون بیشترین آمار سفارشات بنده توسط استاد ساواس ساخته شده
این بحث رو اگه بخوام ادامه بدم از حوصله شما عزیزان خارج میشه و شاید همین قدر منظور بنده حقیر رو رسونده باشه