سنگ متولدین فروردین ماه(الماس)

الماس(Diamond)

رنگ: بي رنگ، زرد،قهوه اي، سبز، آبي، مايل به قرمز، نارنجي متمايل به سياه
رنگ خاکه: سفيد
سختي در مقياس موهس: 10 (140 برابر کرندوم)
وزن مخصوص: 50/3 – 53/3
سيستم کريستالين: کوبيک
ترکيب شيميايي: C، کربن کريستالين نشده
شفافيت: شفاف تا کدر
ضريب شکست: 417/2 – 419/2
ديسپرژن: 044/0
فلورسنسي: بسيار متغير، بيرنگ و زرد، معمولاً آبي قهوه اي و مايل به سبز، معمولاً سبز
منبع: مکان هاي بسياري سرتاسر دنيا، بيشتر در بوتسوانا، روسيه، استراليا، جنوب آفريقا، کانادا و جاهاي بسيار ديگر.
ساختار: الماس ها در عمق 150 کيلومتري زمين حدود 3 ميليون سال پيش شکل گفته اند. فشار و حرارت مورد نياز براي بلورين شدن کربن فقط در آن عمق مهيا است.

نام « الماس» به سختي آن اشاره مي کند و از لغت “Adamas” به معني غير قابل تسخير مي آيد. با توجه به خواص نوري و سختي بالا و کمياب بودن آن الماس به عنوان پادشاه سنگ هاي جواهري شناخته شده است.الماس‌(DIAMOND) یكی‌ از گرانبهاترین‌ سنگ های‌ روی‌ كره‌ زمین‌ است‌ كه‌ از فراوان‌ ترین‌ عنصر موجود – یعنی‌ كربن‌ – ساخته‌ شده‌ و سخت‌ ترین‌ ماده‌ را تشكیل‌ می‌دهد. بلورهای‌ الماس‌ از چهل‌ و پنج‌ میلیون‌ سال‌ پیش ، در اعماق‌ زمین‌ بر اثر آتشفشان ‌ها در شرایط‌ فشار بسیار بالا و درجه‌ حرارت‌ زیاد از كربن‌ خالص‌ با درجه‌95/99 درصد تشكیل‌ شده‌اند. الماس‌ تراش ‌داده ‌شده‌ را برلیان‌ گویند.

امروزه بیشتر حلقه های نامزدی از جنس الماس هستند. یونانیان باستان تصورشان این بوده است که الماس ها، اشک های خدایان هستند، در حالی که رومی ها اعتقاد داشتندکه آنها تکه هایی از ستاره های پرتاب شده هستند.آرشدوک ماکسیمیلیان اول از کشور اتریش در تاریخ 17 آگوست 1477، اولین حلقه نامزدی از جنس الماس را به پرنسس ماری از بورگاندی تقدیم کرد.حلقه پرنسس ماری، شامل یک حلقه با الماس هایی که تشکیل حرف M را داده بود.در قرون هفدهم و هجدهم میلادی استفاده از حلقه هایی که با الماس تزیین شده بودند، بین مردم رایج شده بود. به همین دلیل برای تمایز با سایر حلقه ها، طرح حلقه عروسی به شکل ساده در آمد و بنابراین از سایر انگشترها متمایز شد.

الماس‌ را به‌ دلیل‌ درخشش‌ و تلألو بسیار زیاد آن‌ در قرون‌ و اعصار گذشته‌ برای‌ تزیین‌ مجسمه‌ ها و بت‌ ها استفاده‌ می‌ كرده‌اند و درباره‌ این‌ سنگ‌ زیبا افسانه ی ، داستان‌ ها و فیلم‌ های‌ بسیاری‌ ساخته‌ اند. در تاریخ ، الماس‌ را منشاء بسیاری‌ از جنگ‌ و ستیزها می‌ دانند؛ و نمونه‌ معروف‌ آن‌ انقلاب‌ فرانسه‌ است‌ كه‌ لویی‌ پانزدهم‌ سفارش‌ یك‌ گردنبند برلیان‌ برای‌ معشوقه‌ خود داد و باعث‌ خشم‌ مردم‌ فقیر شد. همچنین‌ شاه‌ شجاع‌ افغان‌ به ‌خاطر الماس‌ كوه نور از هر دو چشم‌ نابینا و بسیار شكنجه‌ شد. در طول‌ تاریخ ، بسیاری‌ از معابد و آثار تاریخی‌ ، برای‌ یافتن‌ الماس‌ به‌ دست‌ غارتگران‌ ویران‌ گردیده‌ و به‌ مكان‌های‌ مقدس‌ و اجساد كشته ‌شدگان‌ در جنگ ‌ها بی‌ حرمتی‌ شده‌ است. در قدیم‌ به‌ دلیل‌ نداشتن‌ شناخت‌ از خصوصیات‌ واقعی‌ الماس ، برای‌ آن‌ خصوصیات‌ اغراق‌ آمیزی‌ قائل‌ می ‌شدند و آن‌ را منشاء شجاعت‌ و دلیری‌ و نیز طلسم‌ خوشبختی‌ می‌ دانستند. از پودر الماس‌ هم‌ به ‌عنوان‌ دارو استفاده‌ می‌ كرده‌اند.

هندوستان‌ تا اواخر قرن‌ هفدهم‌ تنها كشور تولید كننده‌ الماس‌ بوده‌ است. این سنگ گرانبها از قرن‌ پانزدهم‌ وارد اروپا شد و تراش‌ های‌ مختلفی‌ طی‌ سالیان‌ روی‌ آن‌ صورت‌ گرفت ، تا قرن‌ بیستم‌ كه‌ تراش‌ الماس‌ به ‌صورت‌ امروزی ( تراش‌ استاندارد) توسط‌ جواهرتراشان‌ بزرگ‌ ابداع‌ شد ؛ كه‌ اندازه‌ها و ابعاد مشخصی‌ دارد.

با پیدا شدن‌ الماس‌ – آن‌ هم‌ به ‌صورت‌ اتفاقی‌ – در اواخر قرن‌ نوزدهم‌ در آفریقای‌ جنوبی، تجارت‌ الماس‌ از همین‌ نقطه‌ آغاز شد و به‌ این‌ ترتیب‌ سیل‌ مهاجران‌ اروپایی‌ ، به‌ خصوص‌ انگلیسی‌ها ، راهی‌ آفریقای‌ جنوبی‌ شد كه‌ آن ‌جا را در استعمار خود در آوردند. معروف‌ ترین‌ این‌ مهاجران‌ شخصی‌ است‌ به ‌نام‌ سیسیل‌ رُدز CECIL RHODEZ كه‌ شرح ماجراجویی‌هایش‌ در مورد الماس‌ خود می تواند کتابی باشد. به‌ هر حال ، جز آفریقای‌ جنوبی ، در كشورهای‌ زامبیا و زیمبابوه‌ نیز معادن‌ متعدد الماس‌ كشف‌ شد و با استخراج‌ این‌ سنگ‌ ، كمپانی‌های‌ بسیاری‌ وارد این‌ بازار شدند. از طرفی‌ الماس‌ های‌ تولیدی‌ در برزیل ، استرالیا و روسیه‌ هم‌ وارد بازار می‌ شد كه‌ این‌ كمپانی‌ ها را وادار كرد جهت‌ كنترل‌ الماس‌ – به‌ لحاظ‌ تولید ، فروش‌ و قیمت‌ در جهان‌ – سندیكایی‌ تشكیل‌ دهند. به‌ این‌ ترتیب‌ سازمانی‌ تأسیس‌ شد به‌ نام‌C.S.O كه‌ یك‌ سیستم‌ حاكم‌ بر كنترل‌ بازار الماس‌ را در جهان‌ دارد.

شركت‌های‌ بزرگی‌ كه‌ زیر نظر این‌ سازمان‌ هستند، الماس‌های‌ استخراجی‌ را در اختیار دارند. این‌ شركت‌ها به‌ صورت‌ حساب‌ شده‌ توسط‌ افرادی‌ در مراكز بورس، الماس‌های‌ تولیدی‌ را توزیع‌ و از آن‌ جا به‌ مراكز تراش‌ دهنده‌ پخش‌ می‌كنند. مراكز عمده‌ فروش‌ الماس‌ راف (RAF) كشورهای‌ انگلیس، سوئیس‌ و آفریقای‌ جنوبی‌ است. (واژهِ راف‌ به‌ كلیه‌ بلورهای‌ استخراجی‌ از معادن‌ اتلاق‌ می‌ شود. در حقیقت‌ راف‌ سنگ‌ تراش داده ‌نشده‌ است.)

مراكز عمده‌ تراش‌ الماس‌ بلژیك، هلند، بمبئی، ژوهانسبورگ ، نیویورك ، بانكوك ، فلسطین‌ اشغالی ، چین‌ و روسیه‌ است. در این‌ میان‌ آنتورپ‌ (ANTWERP) بلژیك‌ قلب‌ و مركز تراش‌ و مركز تجارت‌ الماس‌ راف‌ محسوب‌ می ‌شود.

1. تاج‌(CROWN) كه‌ قسمت‌ بالای‌ برلیان‌ است.

2. لبه‌ فارسی؛(GIRDLE) لبه‌ جدا كننده‌ قسمت‌ تاج‌ از پاویلیون.

3. پاویلیون؛(PAVILION) قسمت‌ پایین‌ برلیان.

4. كیولت(CULET) قسمت‌ انتهای‌ برلیان‌ كه‌ تیز است.

امروزه‌ با پیشرفت‌ تكنولوژی، شبه ‌الماس‌هایی‌ ساخته‌ شده‌ كه‌ افراد عادی‌ قادر به‌ تشخیص‌ آن‌ نیستند و ممكن‌ است‌ اشخاص‌ سودجو آنها را به‌ جای‌ الماس‌ به‌ مصرف‌ كنندگان‌ بفروشند. بدترین‌ نوع‌ آن‌ الماس‌ سوار شده‌ روی‌ پایه‌ است‌ كه‌ عدم‌ امكان‌ اندازه‌ گیری‌ وزن‌ مخصوص‌ باعث‌ عدم‌ تشخیص‌ درست‌ آن‌ می ‌شود.

یكی‌ از راه‌های‌ ساده‌ تشخیص‌ برلیان‌ اصل‌ و شبه‌ برلیان‌ ، اندازه‌ گیری‌ ضریب‌ شكست‌ نور به‌ وسیله‌ دستگاه‌ است. یكی‌ از شبه‌ الماس‌ ها زیركن (ZIRCON) نام‌ دارد كه‌ یك‌ كانی‌ طبیعی‌ است‌ به ‌رنگ‌ بلور الماس؛ و دیگری‌ موسونایت (MOISSONITE) است‌ كه‌ در سال‌ 1997 میلادی‌ ساخته‌ شده‌ و از نظر وزن‌ مخصوص‌ و ضریب‌ شكست‌ نور بسیار به‌ الماس‌ نزدیك‌ است.

الماس‌ اگر ناخالصی‌ نداشته‌ باشد بی ‌رنگ‌ است‌ و وجود ناخالصی‌ ها باعث‌ ایجاد رنگ‌ در آن‌ می‌شود. رنگ‌های‌ موجود الماس‌ عبارت‌ است‌ از سفید، سفید كمی‌ متمایل‌ به‌ آبی ، سفید متمایل‌ به‌ زرد و زرد. اگر الماس‌ در مجاورت‌ مواد رادیواكتیو قرار گیرد تغییر رنگ‌ می ‌دهد. كمیاب ‌ترین‌ رنگ‌ الماس‌ ، سبز و قرمز است. در اروپا و خاورمیانه‌ رنگ‌ های‌ مختلف‌ الماس‌ به‌ كار می‌ رود ، در حالی‌ كه‌ در خاور دور فقط‌ الماس‌ بی ‌رنگ‌ طرفدار دارد و برلیان‌ های‌ زرد روشن‌ و زرد شفاف‌ بیشتر در آمریكا به ‌كار گرفته‌ می‌ شود. تمام‌ سنگ ‌های‌ جواهر را جِِـم ‌استونز(GEM STONES) و كلیه‌ سنگ‌ های‌ قیمتی‌ به‌ جز الماس‌ را كالراستونز(COLOUR STONES) می ‌نامند.

اشکال الماس (diamonds shapes)

1- الماس های گرد (Round Diamonds)
این شکل الماس، استاندارد آن در میان اشکال گوناگون است و نزدیک به 75% الماس های فروخته شده را شامل می شود. الماس گرد، 58 سطح برش دارد که بین تاج، کمر و پایه آن تقسیم شده اند. با فرمولی دقیق تا به نهایت درخشندگی آتشین برسد.
2- الماس بیضی شکل (Oval Diamonds)
این نوع الماس، طرحی کاملاً متقارن و معمولی بین خانم های با دستان کوچک یا انگستان کوتاه می باشد. حالت کشیده آن باعث می شود تا انگشتان بلندتر به نظر برسند.
3- الماس مارکیز (Marquise Diamonds)
این نوع الماس، مدلی کشیده با انتهای زاویه دار، الهام گرفته شده از لبخند گیرای مادام مارکیز …… به سفارش پادشاه آفتاب لویی چهاردهم که می خواست الماسی مانند آن داشته باشد. این الماس به صورت تک نگین و یا همراه با الماس های کوچکی که آنرا احاطه کرده اند، بر روی پایه قرار می گیرد.
4- الماس گلابی شکل (Pear Shaped Diamonds)
این شکل الماس، تلفیقی است از فرم بیضی و مارکیز، بیشتر شبیه قطره اشکی براق می باشد. این مدل هم از آن دسته الماس ها می باشد که برای هماهنگ شدن دستانی با انگشتان کوتاه و یا متوسط و نگین طرتحی شده اند و معمولاً بر روی پایه آویز و یا گوشواره زیبا می شوند.
5- الماس قلبی (Heart Diamonds)
این نوع الماس سمبل نمادی از عشق می باشد. اساساً الماسی است گلابی شکل با یک شکاف در قسمت بالای آن.
در این نوع الماس، مهارت برش دهنده زیبایی برش را نمایان می کند.
6- الماس با برش زمردی (Emerald Cut Diamond)
این نوع الماس، شامل مستطیلی با گوشه های بریده شده می باشد. این مدل به عنوان برش پله ای شناخته می شود، زیرا صفحات متحدالمرکز تخت آن، حالت پلکانی را در خاطر تداعی می کنند.
از آنجایی که عیوب نگین و رنگ نامرغوب در این برش بیشتر مشخص می شوند، این زحمت را به خود بدهید و سنگی با رنگ و شفافیت عالی انتخاب کنید.

7-برش پرنسسی (Princess Cut Diamond)
یک طرح چهارگوش مربع یا مستطیل با تعداد زیادی وجوه براق است. این مدل برش نسبتاً جدید بوده و اغلب بر روی پایه های تک نگین حلقه نامزدی استفاده می شود. این نوع برش متناسب با دستانی با انگشتان بلند و معمولاً با سنگ های مثلثی شکل که در اطرافش قرار می گیرد، متناسب می شود.
برای درخشندگی بیشتر این نگین، لازم است تا سنگ عمق کافی داشته باشد، بنابراین وزن بیشتری را طلب می کند.
8- الماس مثلثی (Trilliant Diamonds)
این طرح مثلثی با درخشندگی آتشین و فوق العاده است و اولین بار در آمستردام ساخته شد. طرح اصلی به طبیعت الماس و سلیقه شخصی فرد برش دهنده بستگی دارد و می تواند به شکل سنتی مثلث با گوشه های زاویه دار و یا یک مثلث گرد شده شامل 25 زاویه بر روی تاج، 19 زاویه بر روی کمر و پایه ای صیقلی شده باشد.
9- الماس برش رادیانت (درخشنده) (Radiant Cut Diamonds)
این شکل الماس به صورت مربع یا مشتطیل بوده و تلفیقی است از شکوه طرح زمردی و درخشش الماس گرد.
در این نوع تراش 70 زاویه وجود دارد که تاثیر و شدت انعکاس نور ار به بالاترین حد ممکن می رساند به همین دلیل نیازمند آن است تا وزن بیشتری داشته باشد تا عمق لازم را برای این تراش داشته باشد.
10- الماس برش کوسنی یا کاشن (Cushion Cut Diamond)
این مدل نگین دارای قدمت زیادی بوده و ترکیبی از برش قدیمی معدنی. برشی عمیق و با زاویه های بزرگ و برش مدرن بیضی.

مشخصات‌ برلیان‌ خوب‌

از نظر علم‌ جواهرشناسی‌ ،رنگ‌ سفید در الماس‌ بهترین‌ رنگ‌ است‌ و هر چه‌ به‌ طرف‌ زردی‌ و تیرگی‌ پیش‌ برود سنگ‌ نامرغوب‌ محسوب‌ می ‌شود.

امروزه‌ در تمام‌ دنیا دو سیستم‌ درجه‌ بندی‌ برای‌ رنگ‌ الماس‌ كاربرد دارد كه‌ بیشتر مورد استفاده‌ قرار می ‌گیرند و در شناسنامه‌ الماس‌ درج‌ می‌ شود:

1- رنگ ‌بندی‌ در سیستم‌ حروف‌ كه‌ از حرف‌A شروع‌ و به‌Z ختم‌ می ‌شود

در این‌ سیستم‌ سه‌ حرف‌A ، B وC رنگ‌های‌ نادر و كمیاب‌ هستند و برلیان‌های‌ رایج‌ ازD شروع‌ می ‌شوند. بنابراین‌ سه‌ حرف‌D ، E وF رنگ‌ كاملاً سفید و دلخواه‌ و بسیار مرغوب‌ قلمداد می‌ شوند و سه‌ حرف‌ G ،H و I رنگ‌ خوب‌ و نزدیك‌ به‌ سفید؛ از حرف J به‌ بعد نیز سنگ‌ به ‌طرف‌ زردی‌ پیش‌ خواهد رفت. ناگفته‌ نماند بعضی‌ از برلیان‌های‌ رنگی‌ كه‌ به‌ آنها FANCY گفته‌ می‌ شود و رنگ‌هایی‌ مانند زرد طلایی ، صورتی‌ یا سبز دارند ، قیمت‌های‌ متداول‌ در مورد آنها صدق‌ نمی ‌كند و تابع‌ قیمت‌های‌ استثنایی‌ است. این‌ سنگ‌ها بسیار گرانبها و طالب‌ آن‌ كلكسیونرها هستند.

2- سیستم‌ رنگ ‌بندی‌ كه‌ در گذشته‌ استفاده‌ می‌شد

در این‌ سیستم‌ برلیان‌های‌ بی ‌رنگ‌ كه‌ كمی‌ آبی‌ باشندJAGER ، برلیان‌ های‌ كاملاً سفید RIVER ، برلیان‌هایی‌ كه‌ كمی‌ رنگ‌ زرد دارند WESSELTON ، برلیان‌های‌ زرد كمرنگ CAPE و برلیان‌های‌ زرد پررنگ‌PREMIER نامگذاری‌ شده‌اند.

الماس امید (Hope Diamond): بزرگترین الماس آبی رنگ در جهان

الماس 52/45 قیراطی فولادین و آبی رنگ، سالها پیش به صورت کریستالی خام به وزن 112 قیراط در کشور هندوستان پیدا شد.
جهانگردی فرانسوی به نام جان باتیسته تاورنیر (Jean Baptiste Tavernier)، که به هندوستان سفر کرده بود با برده ای مرموز که ادعا می کرد در میان وسایل شخصی خود سنگی آبی رنگ و جذاب دارد، مواجه شد.در نگاه اول به نظر می رسید سنگ یک یاقوت کبود بزرگ باشد اما تاورنیر با تجربه، خیلی زود دریافت که سنگ یک الماس است .

بنابر افسانه ای سنگ از چشم یک بت در معبدی واقع در رودخانه کلرون هندوستان خارج شده بود. اولین مطلبی که به ذهن می رسد این است که چشم باید جفت باشد، اما سرنوشت چشم دیگر هرگز روشن نشد. این اولین بار است که تاریخچه الماسی مشهور به سمبلی مذهبی ربط داده می شود.
تاورنیر سنگ را خریداری و به پاریس، جایی که بعداً به لویی چهاردهم (Louis XIV)، فروخته شد، منتقل کرد.

در آنجا به صورت یک سنگ مثلث گلابی شکل به وزن 5/67 قیراط تراشیده شد و سپس به نام آبی فرانسوی یا آبی تاورنیر معروف شد.افسانه های زیادی در مورد نگون بختی صاحب الماس امید (Hope Diamond) بر سر زبانهاست.

لویی چهاردهم الماس را به مادام دی مونوتسپان (Madame de Montespan)، داد اما او به زودی از دربار رانده شد. مدتی بعد جشنی بزرگ به افتخار شاه ترتیب داده شد و نیکولاس فرکوست (Nicolas Fouquet)، مدیر امور مالی، برنامه ای مفصل برگزار کرد. به این امید که دربار را تحت تاثیر قرار دهد. چه اهمیتی داشت که فرانسه در آستانه انقلاب شرایطی متزلزل داشت و وضعیت اقتصادی ملت اصلاً خوب نبود.
لویی چهاردهم الماس را به نیکلاس قرض داد اما بعد از مهمانی هر دوی آنها به اتهام اختلاس بازدشت شدند و الماس پس گرفته شد.
نیکلاس به قلعه ای تبعید شد که بعدها در همانجا از دنیا رفت. لویی چهاردهم، هم مدت کوتاهی بعد از آن به استراحتگاه خود برده شد. در حالیکه فقط چند نوکر جنازه او را تشییع می کردند. صاحبان بعدی الماس در دربار فرانسه شاهزاده لمبالی و ملکه ماری آنتوانت بوده اند که هر دو در جریان انقلاب فرانسه توسط گیوتین گردن زده شده اند.
الماس ناپدید شد و برای چندین سال هیچ خبری از آن شنیده نمی شد اما در سال 1830، یک الماس بزرگ آبی با شکلی متفاوت به وزن تنها 50/44 قیراط که در بازار انگلستان ظاهر شده بود توسط فردی به نام هانری توماس هوپ (Henry Thomas Hope)، یک بانکدار انگلیسی خریداری شد.

در سال 1851 الماس در یک نمایشگاه در لندن به معرض نمایش درآمد، در حالیکه به مبلغ یک میلیون دلار بیمه شده بود که برای آن دوران مبلغی نامعقول بود.
با این حال هنوز هم الماس، بزرگترن نمونه در نوع خود بود. بعدها الماس توسط یکی از نوادگان وی به نام لرد فرانسیس پلهام کلینتون هوپ (Lord Francis Pelham Clinton Hope)، به ارث رسید. همسر او که یک هنرپیشه برجسته امریکایی در آغاز قرن بیستم بود با یک مرد دیگر فرار کرد و در بوستون در فلاکت و بدبختی و عملاً فراموش شده از دنیا رفت.
در سال 1913 لرد هوپ ورشکسته شد و دوباره الماس ناپدید شد و تنها زمانی کشف شد که به عنوان یک تکه جواهر بی ارزش در میان لوازم صحنه نمایش فروخته شد.
صاحب بعدی آن عبدالحمید دوم (Abdul Hamid II)، سلطان ترکیه بود. خلیفه اسرائیل (شاهزاده وفادار مالک جهان) و یکسری نامهای دیگر به او نسبت داده می شد اما مردمش او را عبدالملعون می نامیدند و قوانین ظالمانه او را دست کم نمی گرفتند. او به زور 450 هزار دلار از مردم گرفت و آن را به یک سندیکای فروش مجاز الماس پرداخت و آن را به سوبایا یکی از چهار زن عقدی و 233 ساکنین حرمش هدیه کرد.
او از الماس به خوبی مراقبت کرد اما نه به اندازه کافی. وی در کاخ بر علیه شاه شروع به توطئه کرد که شاه خبردار شد و او را اعدام کرد.
یک روز خانم اوالین والش مک لین (Evalyn Walsh McLean)، که در مراسمی در دربار ترکیه شرکت کرده بود، الماس آبی مشهور را دید و آرزو کرد که مالک آن باشد.

سالها گذشت و بالاخره عبدل دریافت که ملتش یک سری حقوقی دارند و فشاری که سیاست مداران بر وی می آورند باعث شد که الماس را به پاریس منتقل کرده و در معرض فروش قرار دهند. در همین ضمن حکومت او سرنگون شد و او حتی یک پنی برای جواهر دریافت نکرد و مبلغ مذکور توسط جانشینان وی در دولت ضبط شد.
خانم مک لین در ژانویه سال 1911 جواهر را خرید و اغلب از آن در جلسات حذبی مشهور خود در واشنگتن استفاده می کرد.

در سال 1949 دو سال پس از مرگ وی هری وینستون (Harry Winston)، مجموعه جواهرات او را که شامل نه تنها الماس امید (Hope Diamond) بلکه الماس ستاره شرق (Star of the East Diamond)، نیز بود خرید.او بعدها آن را تقدیم به ملت خود کرده و در حال حاضر در واشنگتن دی سی در معرض نمایش است .
تصویری جالب از مدال حامل الماس امید قبل از اینکه به گردنبند الماس و طلا سفید که توسط کارتیه در سال 1910 ساخته شد، تبدیل شود.

الماس آلنات – بزرگترین الماس زرد جهان

اصل الماس آلنات تا قبل از اینکه، آلناتز بزرگ آنرا در سال 1950، خریداری کند، شناخته نشده است.

پس از خریدن الماس، وی با کارتیه قرار گذاشت که آن را طراحی کرده و برای آن قاب بسازد. قاب ساخته شده شامل یک گل از جنس پلاتین با 5 عدد گلبرگ، یک ساقه و دو برگ بود که تماماً با الماس تزئین شده بود. آلنات دوباره در می سال 1996، توسط کریستی (Christie’s)، در ژنو به مبلغ 3،043،496 میلیون دلار آمریکا فروخته شد.

در آن زمان الماس آلنات 102،07 قیراط (معادل 14/20 گرم)، وزن داشت و به نام زرد فانتزی فوق العاده، شناخته می شد. بعد از اینکه این الماس به شرکت SIBA، فروخته شد، الماس به میزان وزن فعلی خودش تراشیده شد و در نتیجه میزان سختی آن بالاتر رفت.

آلنات، به عنوان قسمتی از نمایشگاه اسمیت سونیان (Smithsonian)، به نام ” The Splendor of Diamonds”، در کنار دیگر الماس های معروف دیگر به نمایش گذاشته شده است.