مروارید
مروارید جزو سنگ‌ها نیست، اما در گروه گوهرها قرار دارد. این گوهر زیبا را مظهر پاكی ، زیبایی و ظرافت می‌دانند و بشر از چندین هزار سال پیش آن را می شناخته است.
گروهی از سنگ های جواهر دارای منشاء آلی ( گیاهی یا حیوانی)هستند. ارگانیک ها بیشتر منشاء حیوانی دارند ؛ مانند: مروارید(pear) ، عاج(Ivory) ، صدف(shell) و مرجان (CORAL) و آنهایی که منشاء گیاهی دارند، کهربا (Amber) و جت(jet) نامیده می شوند.
مروارید مهم ترین و پر فروش ترین گوهر در گروه ارگانیک هاست و مقام دوم فروش را پس از الماس در دنیا دارد.مروارید با ترکیب شیمایی کربنات کلسیم Caco3 ، با سختی 2.5 – 4.5 ، وزن مخصوص 2.6 – 2.85 ، ضریب شکست 1.52 – 1.66 و تنوع رنگی سفید ، صورتی ، نقره ای، کرم، طلایی، سبز، آبی، و سیاه به دو دسته طبیعی و پرورشی تقسیم می شوند.
اندازه مروارید متغییر است ، می تواند به اندازه سر یک سوزن و یا به اندازه تخم کبوتر باشد. بزگترین مروارید که در موزه لندن نگهداری می شود وبه HOPE Pearl معروف است. در درجه بندی کیفیت 3 عامل را بررسی می کنند: 1-جلا 2-رنگ 3-شکل
مروارید به رنگ‌های كرم ، طلایی ، نقره‌ای ، نقره‌ای مایل به سفید ، سفید متمایل به صورتی ، و نیز به رنگ های طوسی و مشكی وجود دارد.
زمانی که یک جسم خارجی به درون صدف وارد می شود، اولین واکنش این موجود ، خارج کردن این جسم است ، اگر موفق نشد سیستم دفاعی را به کار می اندازد و شروع به تجزیه می کند، در مرحله سوم اگر نتوانست ، سیستم دفاعی به گونه ای دیگر فعال می شود و جسم را به صورت ایزوله نگه می دارد. این کار به این صورت انجام می گیرد که با غددی به نام epithelial یا غدد مرواریدی دور جسم خارجی ترشح می کند تا با جداسازی ، موجب ایزوله جسم ایزوله شود و درون یک پیله مرواریدی به صورت لایه لایه در مدت زمان زیادی روی هم انباشته می شود و مروارید شکل می گیرد. آنالیز شیمایی غدد مترشحه اپی تلیال (epithelial) به این گونه است: 91درصد آراگونیتAragonite، 6 درصد conchiolin ، 2 درصد آب، 1 درصد مواد دیگر.
یك دانه مروارید یا یك رشته مروارید وقتی ارزش و قیمت دارد كه گوهر ، صافی و درخشش طبیعی داشته باشد. با مروارید جواهراتی چون انگشتر، گردنبند ، سنجاق سینه و دستبند ساخته می شود.
اعراب و هندوها از گذشته های دور شیفته مروارید بوده‌اند و بر طبق روایات اعتقاد داشتند كه این گوهر از قطرات شبنم – كه شب‌هنگام از آسمان به دریا فرو می ریزد و در دل صدف‌ها جای می گیرد – به وجود می آید. هندوها بر این باور بوده‌اند كه همراه مروارید بخت بلند هم به آدمی روی می آورد، به همین دلیل به نوعروسان مروارید هدیه می دهند.
در ایران نیز در گذشته و عصر حاضر رسم بر این بوده كه در مراسم عقد یا عروسی، مادرشوهر یك رشته مروارید به عروس خود هدیه می كرده است.بسیاری افراد همراه داشتن مروارید را برای خود لازم می دانند و آن را سرچشمه شانس و نیكبختی خویش به حساب می‌آورند. علت این اعتقاد به محل تولید و پیدایش این گوهر، یعنی آب ، برمی‌گردد.
از دیر باز نام مروارید مرغوب با نام خلییج فارس همراه بوده است، یکی از مشهور ترین و با ارزش ترین صدف های مروارید ساز صدف لب سیاه با نام علمی(pinctada margarirfera) است. صدف لب سیاه از نظر مروارید ، پوسته و گوشت آن در جهان از اهمیت زیادی برخوردار بوده و بی نظیر است. این گونه به دلیل توانایی در تولید مروارید از روزگاران قدیم مورد توجه بوده و به دلیل اندازه بزرگ ، ضخامت چشمگیر لایه مروارید آن قادر به تولید مروارید بسیار با ارزش است. به عقیده بسیاری از مروارید شناسان جهان ، مروارید های آب های ایران یکی از مرغوب ترین مروارید های جهان و به مراتب بهتر از مروارید صید شده در اطراف جزایر اندونزی و خلیج مکزیک است.
نوع مروارید ، تلالو و رنگ مروارید به نوع صدف ، محیط دریایی ( عمق ودرجه حرارت) واملاح موجود در آب بستگی دارد.وجود لایه های مروارید مربوط به تغییرات دما در آب سرد وگرم شدن آب در فصول است. در فصول سرد ، متابولیسم بدن موجود کند می شود ولی در فصول گرم تند می گردد، در فصول گرم به دلیل سریع تر بودن ، فعالیت حیاتی بدن موجود،بلورها درشت تر و در نتیجه لایه ترشح شده زبرتر می شود ولایه های مروارید ، ظرافت کمتری دارند.پس بهترین زمان برای صید ، فصل سرما است، زیرا لایه آخر ظریف و صیقلی تر است. مراحل رشد مروارید طبیعی که اندازه آن 1 سانتی متر باشد، 8 سال طول می کشد. صید در فصل مناسب باعث لطافت بیشتر ودرخشندگی (orient) مروارید می شود.مروارید آب شور که در آب های آزاد و اقیانوس ها به وجود می آیند ، مروارید آب شور می نامند. به مورارید های آب شور که در دریاچه به وجود می آیند ، مروارید آب شیرین می گویند. به طور کلی کیفیت مروارید آب شور ، بیشتر است.
نكته مهم در مورد مروارید، نگهداری و مراقبت از آن است. این گوهر زیبا و دوست داشتنی لطافت خاصی دارد، بنابراین نگهداری از آن دقت فراوان می طلبد. برای با طراوت نگهداشتن مروارید، بهتر است آن را با آب خنك و بدون مواد شیمیایی شست و شو داد. به‌علاوه ، لازم است از همجواری با مواد شیمیایی و نیز قرار گرفتن آن در مكان های گرم پرهیز شود.
در سال‌های اخیر، بعضی خانم‌ها مرواریدهای خود را با مهره‌های طلا بند می كنند؛ اما باید توجه داشت كه این عمل به علت تماس مروارید با طلا باعث ساییدگی كناره‌های این گوهر می شود و از قیمت و ارزش آن می كاهد. بنابراین توصیه می شود از مروارید طوری استفاده كنند كه با فلز یا جواهرات دیگر تماس نداشته باشد. نكته دیگر این كه مرواریدهای رشته ای باید هر یك سال مجدداً نخ شوند؛ به‌علاوه، اگر به طور مرتب از آنها استفاده می شود، باید بین هر دو دانه مروارید یك گره زده شود تا به این وسیله از ساییدگی آنها جلوگیری شود. مزیت دیگر این گره‌زدن آن است كه اگر گردنبند پاره شود، یك باره همه مرواریدها به زمین نخواهد ریخت.
عمر مروارید 100 تا 150 سال است. در گذشته فقط در سواحل دریاهای آب‌گرم مروارید یافت می شد كه بدون شك مهمترین آن خلیج فارس بوده است. بحرین نیز یكی از مراكز خرید و فروش مروارید بوده است. هم اکنون به دلیل پرورش انبوه در دیگر مناطق دنیا در این مناطق، تولید، صید و پرورش مروارید رونق كمتری دارد. امروزه بیشتر مرواریدها از سواحل ژاپن ، چین ، هندوستان و مرواریدهای درشت – كه به صورت گلابی یا گِـرد با طیف رنگی بسیار وجود دارند – از سواحل استرالیا و هائیتی وارد بازارها می شوند.
موارید پرورشی
مروارید پرورشی نخستین بار از سوی چینی ها در قرن 12 و 13 تولید شد ،سپس رشد دادن آن به دست ژاپنی ها انجام پذیرفت ، سال 1980 شخصی به نام میکی موتو تحقیقات 30 ساله روی صدف پرورشی به طور گسترده انجام داد و مروارید های مزرعه پرورشی خود را سال 1920 وارد بازار جهانی کرد.
اشخاصی که عمل هسته گذاری درون صدف های پرورشی را انجام می دهند ، 2 سال دوره تخصصی می بینند. ابتدا یک صدف مرغوب را که نژاد خوب و دارای تولید مروارید خوب است، قربانی صدف های دیگر می کنند، به این صورت که غده اپیتلیال (epithelial) را از درون صدف بیرون می آورند و به قسمت های کوچک تری تقسیم می کنند. با هسته اولیه که مرغوب ترین آن پوسته صدف است ، در درون دهان صدف پیوند می زنند ، به این صورت متخصصان ابتدا روی غده تولید مروارید را با تیغ جراحی می برند و هسته و غده پیوندی را درون آن جاسازی می کنند، به این صورت مروارید حاصل از نژاد مرغوب و اصلاح شده تولید می شود، سقف مدت مجاز برای مروارید پرورشی 3 سال است. زمان استاندارد هسته گذاری تا برداشت مروارید 1 تا 2 سال است.پس از اینکه مروارید (طبیعی و پرورشی) از صدف خارج شد، لکه های سیاه رنگ و تاول مانند روی سطح مروارید وجود دارد که با مواد شیمایی آن را پاک می کنند.
حد فاصل اندونزی تا ماداگاسکار ، جزایر مختلفی که کار پرورش مروارید در این مناطق صورت می گیرد ، به این جزایر، دریاهای جنوب و مروارید های آن را مروارید دریای جنوب می گویند.در جرایر جنوب اقانوس آرام ، سواحل شمالی و درای کم عمق استرالیا و سواحل آمریکا مرکزی که یکی از مهمترین این جزایر تاهیتی(Tahiti) است، مرواریدهای بزرگ تا mm18 نیز تولید و اغلب مروارید سیاه در این منطقه وجود دارد.
لایه صدفی
گوهر
رنگ
شكل
اندازه
بی‌نقص بودن.
لایه صدفی بستگی به زمان وجود مروارید در درون صدف دارد و هر چه این لایه ضخیم تر باشد ، ارزش مروارید بیشتر خواهد بود. این لایه در اصطلاح عامیانه و بعضی از جواهر فروشان به چند پوست بودن مشهور است ؛ برای مثال می گویند سه پوست، یا یك پوست، كه منظور ضخامت لایه است. منظور از گوهر مروارید درخشش آن است كه باید مات و كدر نباشد.مرغوب ترین رنگ مروارید، سفید و سفید مایل به صورتی است، چون با رنگ پوست اكثر انسان ها متناسب است. بهترین شكل آن نیز كروی است و هر چه مروارید گردتر و درشت تر باشد گرانبهاتر است.
اشاره می شود، كیفیت مروارید راگوهر می گویند و به مرواریدهای نامنظم باروك(BAROQUE) گفته می شود.
موجود
موجود
موجود
موجود
موجود
من سالهاست با جواهر در کنار کار اصلی ام که فرهنگی اسی سر و کاردارم.آنچه که موجب تعجبم شده این است که اکثر شاید هیچکدام از طلا و جواهر فروشانی که سابقه حتی پنجاه ساله در این کار دارند هرگز مروارید خلیج فارس را که تلالو و درخشندگی طلا و الماس تراش برلیان را منکوب میکند ندیده اند . چرا ؟ با تشکر از توضیحات خیلی مفید شما .
سلام وقت بخیر انکشترمتولدخردادمیخاستم که تمام سنگ هاروش کارشده باشد ازکجامیتونم تهیه کنم
دوست عزيز آدرس سايت شما را در جستجوي گوگل يافتم . سايت بسيار بسيار بسيار زيبائي است . موضوع مورد نظر خود را در آن يافتم . موفق باشيد